Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Jussìo(-fausso-bourtoulaigo-d'aigo)
Ludwigia peploides
Onagraceae
Nom en français : Jussie rampante.
Descripcioun :La jussìo es uno planto envahissènto que trachis dins lis aigo morto e li roubino. Nous vèn d'Americo de l'uba e pren la plaço, pau à cha pau, de nòsti planto d'aigo. Se recounèis à si flour jauno, si fueio lusènto e à si lòngui cambo pegouso. Isto uno meno proche, la jussìo-di-gràndi-flour qu'a d'estipulo en pouncho e pas redouno e que li petalo se recuerbon. La subsp. qu'es au nostre, ié dison montevidensis (2n = 16).
Usanço :A bessai d'ùni prouprieta mau couneigudo, mai s'avès lou courage, la fau derraba tre que n'en vesès.
Port : Erbo
Taio : 0,2 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ludwigia
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à nouvèmbre
Liò : Aigo
- Roubino
- Ribiero
- Palun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino neoutroupicalo
Ref. sc. : Ludwigia peploides (Kunth) P.H.Raven, 1963